۱۳۸۶/۱۰/۱۷

كلك

انحناها و كرشمه‌ها و طنازي‌ها و ناز و نياز خريدن‌ها و ظرافت‌ها و آرايش‌ها و لاس‌ها و تقديس‌ها و قهر و آشتي‌ها و اين‌ها

به يك نقطه مي‌بردت. مثل تابلوهاي راهنمايي كه قرار است موقعيت مهمي را نشانت بدهد.

و آنجا؟

چيز خاصي نيست.

***

آنچه شما خواسته‌ايد

***

كلك است يا كمدي، نمي‌دانم. اما در هر شوخي تندي، تحقيري نهفته است. و ترسي. اين را مي‌دانم.

۵ نظر:

ناشناس گفت...

این متن چقدر تلخه ، آدم احساس نا امنی می کنه ، کاش واقعیت چیزی غیر این باشه.

ناشناس گفت...

پیچیده ست این نوشتهء ساده. تخیل می خواد.

N گفت...

اساساً گویا هیچ جا چیز خاصی نیست.. یعنی خاص بودن اماکن و آدم ها و اتفاقات بر حسب قوانین احتمال بین اینهمه اینهمه اینهمه آدم و تجربیاتشان... نمی توانم جمله ام را کامل کنم.. نمی خواهم اصلاً

ناشناس گفت...

va man hamchenan ba in kamant gozari moshkel daram.

Picolo گفت...

ناشناس عزيز
كاش اطلاعات بيشتري مي‌دادي