انحناها و كرشمه‌ها و طنازي‌ها و ناز و نياز خريدن‌ها و ظرافت‌ها و آرايش‌ها و لاس‌ها و تقديس‌ها و قهر و آشتي‌ها و اين‌ها
به يك نقطه مي‌بردت. مثل تابلوهاي راهنمايي كه قرار است موقعيت مهمي را نشانت بدهد.
و آنجا؟
چيز خاصي نيست.
***
آنچه شما خواسته‌ايد
***
كلك است يا كمدي، نمي‌دانم. اما در هر شوخي تندي، تحقيري نهفته است. و ترسي. اين را مي‌دانم.
۵ نظر:
این متن چقدر تلخه ، آدم احساس نا امنی می کنه ، کاش واقعیت چیزی غیر این باشه.
پیچیده ست این نوشتهء ساده. تخیل می خواد.
اساساً گویا هیچ جا چیز خاصی نیست.. یعنی خاص بودن اماکن و آدم ها و اتفاقات بر حسب قوانین احتمال بین اینهمه اینهمه اینهمه آدم و تجربیاتشان... نمی توانم جمله ام را کامل کنم.. نمی خواهم اصلاً
va man hamchenan ba in kamant gozari moshkel daram.
ناشناس عزيز
كاش اطلاعات بيشتري مي‌دادي
ارسال یک نظر