ديشب ديدمش. به نظرم از سه فيلم مطرح ديگر 2007 يعني No country for old men ، Michael Clayton و Atonement سرتر بود.
فيلم قصهي مردي كارآفرين است كه با فريب روستائيان و معامله با كشيش جوان كليسا زمينهاي نفتخيز را تصاحب ميكند. جنبهي جالب فيلم براي من، احساس دوگانهاي است كه جامعه معمولا نسبت به چنين آدمهايي دارد. آنها را بهخاطر ثروت و رفاهي كه ايجاد ميكنند محترم ميشمرد، در عين حال بيقيدي آنها را نسبت به هنجارهاي مرسوم برنميتابد. مگر براي ايجاد تغيير راه ديگري هم هست؟
***
راستش از بيان دنيل (Daniel Day-Lewis) خيلي خوشم آمد. بين اين صداهاي شلخته كه انگار مد روز است، يك صداي گرم و تئاتري شنيدني است. خطابهاي را كه براي جلب همكاري روستائيان ايراد ميكند بشنويد:
صدايش (و تا حدي سيمايش) مرا ياد مونولوگ احمد آقالو در نمايشنامهي ازدواج آقاي ميسيسيپي1 مياندازد. احمد آقالو در آن نمايش نقش كنت بودو فن اوبرلوهه سابرنزي (Graf Bodo von Überlohe-Zabernsee) را بازي ميكرد، عاشق آوارهي آس و پاسي كه از ميان پردهي بسته بيرون ميآمد و فارغ از جريان طبيعي داستان، نويسنده را از خجالت درميآورد.
حيف كه از اين تئاترها هيچ ويديويي در دسترس نيست.
1. «ازدواج آقاي ميسيسيپي» اثر فردريش دورنمات به كارگرداني حميد سمندريان- 1368
۱ نظر:
سلام پی کولو
آیا برنامه ی کامپیوتری یا ... سراغ داری که نقشه ی جغرافیایی ی ایران را به آن بدهیم و برنامه، نقشه ی جغرافیایی ی ایران را منحنی ی بسته در نظر بگیرد، و از طریق انتگرال گیری و ... مرکز ثقل سطحی را که به شکل نقشه ی جغرافیایی ی ایران است به ما بگوید؟
به همین ترتیب نقشه ی شهر تهران در سال 1387 را به آن بدهیم و مرکز ثقل سطحی به شکل نقشه ی شهر تهران را به ما بگوید.
تهران.
سیدعباس سیدمحمدی.
http://seyyedmohammadi.blogfa.com/
ارسال یک نظر