ژاپني ها عاشق ماهي تازه هستند. اما آب هاي اطراف ژاپن سال هاست كه ماهي تازه ندارد. بنابراين براي غذا رساني به جمعيت ژاپن قايق‌هاي ماهي‌گيري، بزرگ‌تر شدند و مسافت‌هاي دورتري را پيمودند.
ماهي گيران هرچه مسافت طولاني‌تري را طي مي‌كردند به همان ميزان آوردن ماهي تازه بيشتر طول مي‌كشيد. اگر بازگشت بيش از چند روز طول مي‌كشيد ماهي‌ها ديگر تازه نبودند و ژاپني‌ها مزه اين ماهي‌ها را دوست نداشتند.
براي حل اين مسئله، شركت‌هاي ماهي‌گيري فريزرهايي در قايق‌هايشان تعبيه كردند. آن‌ها ماهي‌ها را مي‌گرفتند و روي دريا منجمد مي‌كردند. فريزرها اين امكان را براي قايق‌ها و ماهي‌گيران ايجاد كردند كه دورتر بروند و مدت زمان طولاني‌تري را روي آب بمانند.
اما ژاپني‌هاي فرق مزه‌ي ماهي تازه و منجمد را متوجه مي‌شدند و مزه‌ي ماهي يخ زده را دوست نداشتند. بنابراين شركت هاي ماهي گيري مخزن‌هايي را در قايق‌ها كار گذاشتند و ماهي‌ها را در مخازن آب نگه داري مي كردند.
ماهي‌ها پس از كمي تقلا آرام مي‌شدند و حركت نمي‌كردند. آن‌ها خسته و بي‌رمق، اما زنده بودند. متأسفانه ژاپني‌ها هنوز هم مي توانستند تفاوت مزه را تشخيص دهند. زيرا ماهي‌ها روزها حركت نكرده و مزه ماهي تازه را از دست داده بودند. باز هم ژاپني‌ها مزه‌ي ماهي تازه را نسبت به ماهي بي‌حال و تنبل ترجيح مي‌دادند. پس شركت‌هاي ماهي‌گيري به گونه‌اي بايد اين مسئله را حل مي‌كردند.
آن ها چطور مي توانستند ماهي تازه بگيرند؟
براي نگه داشتن ماهي تازه شركت‌هاي ماهي‌گيري ژاپن هنوز هم از مخازن نگه‌داري ماهي در قايق‌ها استفاده مي‌كنند اما حالا آن‌ها يك كوسه كوچك به داخل هر مخزن مي‌اندازند. كوسه چند تايي ماهي مي‌خورد اما بيشتر ماهي‌ها با وضعيتي بسيار سرزنده به مقصد مي‌رسند. زيرا ماهي‌ها تلاش كرده‌اند.
از بازي لذت ببريد .
در مخزن زندگي‌تان كوسه‌اي بيندازيد و ببينيد كه واقعا" چقدر مي توانيد دورتر برويد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر