۱۳۸۸/۱۱/۰۶

یک بند مخنث

روایت من از منشور  حقوق آدمی یادتان است؟ خیلی وقت است می‌خواهم بندی به آن اضافه کنم. حالا می‌کنم:

- هر کس حق آزادی عدم بیان دارد.

هر آدمی باید بتواند رازهای مگو داشته باشد. خواه عشق‌های ابراز نشدنی باشد،‌خواه عدم اعلام سرسپردگی یا تابعیت. آدمی باید بتواند پناهگاه امنی در برابر هر کشش و قدرتی داشته باشد.

جایی که نمی‌توان یا نمی‌گذارند بیان کنی، باید بتوان بیان نکرد.

۳ نظر:

آذین گفت...

چقدر قشنگ گفتی. چه نکتهء ظریفی!

سایرن گفت...

تو منشور من آدمها تا اونجایی که وارد حیطه سلب اختیار و تضییع حقوق دیگری نشوند، حق انجام یا عدم انجام هر کاری رو دارند.

سیدعباس سیدمحمدی گفت...

سلام پی کو لو.
شاید برای مفهوم مورد نظرت، «آزادی ی عدم بیان» تعبیر مناسبی نیست. تعبیرهایی مانند «منع تفتیش عقاید» یا احیاناً «منع تفتیش افکار»، احتمالاً مفهوم مورد نظر شما را می رساند، و مطابق با اصطلاحات هم هست.