چاكر اين بيتم:
مرد را صد سال عم و خال او،
يك سر موئي نداند حال او
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
اندیشههایی كه فراموش میشدند
نقل مطلب از اين وبلاگ براي همه آزاد است، صرفا با ذكر ماخذ
۶ نظر:
پي‌كولوی عزيز
دستت درد نكنه. غيرمنتظره و عالي بود. سر فرصت پرينت مي‌گيرم و مي‌خونم. ممنون
،درود بر شما
وبلاگِ «گفتُ‌وگوهایی پیرامون اسلام» باری دیگر آپ شد
(لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّین؟! (البقرة ۲۵۶
http://rowzeh.blogfa.com/post-31.aspx
بدرود
در پی درچ ِ چند کامنت هتاکانه از فردی به نام سید عباس سید محمدی در وبلاگ من، یکی از دوستانم سارا نامه‌ای برایم نوشت .................
http://titusbogen1.blogspot.com/2007/05/blog-post_16.html
(ببینید می توان فهمید کامنتهای هتاکانه ی فردی به نام سیدعباس سیدمحمدی (که ظاهراً و بدبختانه خود خود من هستم) در کامنتهای ذیل چه مقاله ای بوده؟ ببینید می توان فهمید هتاکی های فردی به نام سیدعباس سیدمحمدی دقیقاً محتوایش و الفاظش چه بوده؟)
سیدعباس سیدمحمدی که کامنت قبلی را هم او نوشت
:
حالا سراینده ی این مصراع کیست که بقیه ی ملت بزرگوار ایران هم چاکرش شوند؟
سلام!
شرح کامل ماجرا را نوشتم!
واقعاَ خوشحالم پی کولو و محمدرضا ویژه و فاضل قاسم فام و دانش طلب، همه، مایه ای از خرد و حکمت و فرهیختگی، و حد اقلش، "انصاف"، داشتند، چه در آنچه در کامنت وبلاگ من نوشتند، و چه در آنچه در کامنت وبلاگ شهلا شرف نوشتند، که مطلقاَ به شهلا شرف توهین نکنند، و در عین حال آنچه به زعم خودشان "حقیقت است"، بگویند.
سوال و نکته:
در طرف مقابل، و دوستانش، "انصاف" بود؟ اگر احیاناَ در آنان انصاف نبود، آیا اساساَ فرد بی انصاف ممکن است فرهیخته و نخبه و روشنفکر و ... باشد؟
سلام.شما که از من هم کوتاهتر مينويسی.[لبخند]
ارسال یک نظر