tag:blogger.com,1999:blog-3216176.post5778054975500231207..comments2023-05-26T04:47:23.012+03:30Comments on پستو: پیکولو! مینویسیمPicolohttp://www.blogger.com/profile/00155184989834413835noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-3216176.post-70365003480690784082010-03-02T17:21:30.030+03:302010-03-02T17:21:30.030+03:30سلام بر پیکولوی خوشفکر ما!
حقیقتاٌ دلم برای نوشته...سلام بر پیکولوی خوشفکر ما!<br />حقیقتاٌ دلم برای نوشتههات تنگ شده بود. وبلاگ اگر اعتیاد نیاره که برای شما نیاورده، واقعا میتواند دوست خوبی باشد. یا شاید هم یک پنجره به دوستانی که نه خیلی نزدیکند که بخواهی خودسانسوری کنی و نه خیلی دور که نتوانی حرف بزنی. حداقل دوستان در پردهای از ابهام پوشیده شدهاند و آدم میتواند یک دوستی اتوپیایی را تصور کند. به نظر من نوشتن کمک روحی بزرگیست برای سروسامان دادن به افکاری که گاه با سرعت نور در هر جهت کیاتیک میگذرند و آرام هم نمیگیرند. نوشتن آنها را به نخ میکشد و بر گردن وبلاگ میآویزد. <br />زنده باشی و سرسبز و پایدارسارا رهاhttp://avayemoj.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3216176.post-59488023503049957342010-01-06T22:58:25.676+03:302010-01-06T22:58:25.676+03:30سلام پی کو لو.
من وبلاگ برایم تقریباً جزئی از زندگ...سلام پی کو لو.<br />من وبلاگ برایم تقریباً جزئی از زندگی ام است. شاید اگر روزی وبلاگ نویسی را کنار بگذارم، دلیلش افسردگی ی شدید باشد.<br />البته من فقط وبلاگنویس نیستم. وبلاگخوان نیستم. عده ای افراد هستند ارتباطشان با اینترنت و وبلاگ، کلاً این است چند روز یک بار کرکره ی وبلاگشان را بدهند بالا و افاضاتی کنند و کامنتهایی را که کنترلر گذاشته اند برایشان تأیید کنند و کامنتها را پاراف بفرمایند، و والسلام. خیال می کنند دنیا همین اندازه است.سیدعباس سیدمحمدیhttp://seyyedmohammadi.blogfa.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3216176.post-19935954309683951092009-12-14T07:12:48.483+03:302009-12-14T07:12:48.483+03:30پی کو لوی عزیز،
خوشحال شدم که اینجا یک نوشته تازه...پی کو لوی عزیز، <br />خوشحال شدم که اینجا یک نوشته تازه دیدم. گمانم خیلی ها دچار وضع فکری مشابهی هستند. من هم مدتیه هر چه می خواهم بنویسم دچار رنگ و بوی مرگ و زوال است. خب، شاید طبیعی است بعد از این همه تلخی. اما شاید همین به قول تو دلخوشی های کوچک هستند که باید مصرانه به آنها آویخت. همین تار مویی که ما را به زندگی می آویزد، و همین شکننده بودنش که صد چندان زیباترش می کند. شاد باشی.ناشناخته هاhttp://nashenakhteha.blogs.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3216176.post-55982060646482613912009-12-12T15:09:15.086+03:302009-12-12T15:09:15.086+03:30بالاخره فلوت کوچک نواخته شد.
گفتن چیزهایی که حیف...بالاخره فلوت کوچک نواخته شد. <br /><br />گفتن چیزهایی که حیفم بود فراموش میشدند<br />(این جمله جالب بود. یعنی انگیزه ناگفته خیلی هاست از نوشتن.)<br /><br />راستی فحشهای تو ماشین شنیدن دارهها!سایرنhttp://sirenlove.persianblog.ir/noreply@blogger.com